หน้า

n. 1. face, front;

2. next; prep. front of, ahead.

เขาหน้าเสีย (หน้าม่อย, หน้าจืด) เมื่อเธอเอาจดหมายให้เขาดู His face fell when she showed him the letter.

คุณยังมีหน้ามาขอยืมเงินผมอีกหรือ Do you still have the face (have the cheek) to ask me for a loan? เธออายจนหน้าแดง Her face went red (She blushed) with shame. มีต้นไม้ใหญ่อยู่หน้าบ้าน There is a big tree in front of the house. เราไม่มีหน้า (หน้ากระดาษ) พอ We have not enough pages (not enough space). ถ้าเราไม่เดินหน้า ก็ต้องล้าหลัง If we don't go forward, we shall be backward.